‘Dat zou ik niet kunnen’, is ongetwijfeld een reactie die je van mensen om je heen wel eens gehoord hebt als je vertelt over je vrijwilligerswerk voor Villa Pardoes, doelend op de gezinnen die we hier zien en spreken met een ernstig ziek kind. Zeker in mijn beginjaren bij de Villa hoorde ik dit wel eens.

Afgelopen zomer reed ik een keer op een donderdagochtend naar de Villa en had ik deze gedachte ook. ’Dat zou ik niet kunnen’, denkende aan één arts ergens in Nederland die nu ook onderweg is naar zijn werk. Een vader vertelde namelijk eerder deze week dat deze donderdag een arts tegen zijn zoontje van 6 jaar zou zeggen dat hij uitbehandeld is. Nou ja, zo exact volgens mij niet, maar wel dat zijn tumor weer terug was. Ongetwijfeld zullen kinderartsen ook weer beredeneren dat de gedachte ‘dat zou ik niet kunnen’ te weerleggen is. Toch wil ik heel veel respect uitspreken naar al deze artsen. Hier in de Villa horen we de verhalen, daar in de ziekenhuizen doen ze het.

Ondertussen is dit gezin in augustus in de Villa geweest. Van dit gezin én nog drie andere gezinnen die hier afgelopen zomer zijn geweest, hebben we ondertussen een overlijdensberichtje ontvangen. Zo kreeg ik laatst een berichtje van een mama. ‘Ze is de laatste fase in gegaan, willen jullie kaarsjes branden om haar weg te verlichten?’. Kippenvel, natuurlijk hebben we een kaarsje aangestoken. Zo ontzettend fijn om te weten dat ze hier zo genoten hebben van de laatste vakantie samen.

Daarom denk ik dat we allemaal het fijne, ietwat trotse gevoel herkennen richting ‘onze’ Villa Pardoes kinderen. Dappere strijders, dat zijn ze één voor één. Daarom smacht ik er ook zo naar dat de gezinnen weer kunnen komen en we ze even kunnen ontzorgen. Voor velen van ons is het, voor ieder op zijn eigen manier, een zwaar jaar. Maar denkende aan de Villa Pardoes gezinnen is dat (soms) deels te relativeren. Hopelijk openen de blauwe toegangsdeuren daarom snel weer open.

Lieve allemaal, zoals de Villa zo mooi kan vertellen over impact: wees verliefd op je effecten, niet op hetgeen wat je doet in uitvoering. Dat zijn we denk ik allemaal, én dat terwijl de uitvoering ook nog eens geweldig is!

Tot snel, fijne decembermaand

Mariëlle Oomen